- To wydarzenie minęło.
Koncert symfoniczny MAREK PIJAROWSKI
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARONII PODKARPACKIEJ
MAREK PIJAROWSKI – dyrygent
PAWEŁ KOWALSKI – fortepian
W programie:
M. Ravel – Koncert fortepianowy G – dur
A. Dvořák – IX Symfonia e – moll op. 95 „Z Nowego Świata”
„Wielka muzyka musi i płynąć z serca. Kompozycja stworzona tylko techniką i rozumem nie jest warta więcej niż papier, na którym została zapisana…” pisał Maurice Ravel. Słowa francuskiego kompozytora znajdują odzwierciedlenie w obu zapowiadanych utworach, będących owocem harmonijnego zespolenia talentu i uczuć każdego z ich twórców.
Koncert fortepianowy G-dur (1931) Maurice Ravela (1875 – 1937) – to drugi, obok Koncertu D- dur na lewą rękę, utwór tego gatunku w skarbnicy twórczej kompozytora. Przejrzystą formę Koncertu G – dur wypełnia muzyka lekka i subtelna, a jednocześnie bogata kolorystycznie i tętniąca życiem. I część Allegramante jest pełna wirtuozerii – zarówno w partii fortepianu, jak i orkiestry. Liryzm dominuje w części drugiej Adagio assai – w przepięknych kantylenach fletu i fortepianu. Finałowe Presto jest pełne temperamentu, z rytmami nawiązującymi do jazzu.
Urok Ameryki widzianej oczami Antonina Dvořáka (1841 – 1904) – jednego z największych symfoników doby romantyzmu – odkryjemy słuchając IX Symfonia e – moll „Z Nowego świata” (1892). Utwór powstał podczas pobytu kompozytora w Nowym Jorku. Był to czas nie tylko wielu sukcesów i zaszczytów Dvořáka w „nowym świecie”, ale także wielkiej tęsknoty czeskiego kompozytora za ojczyzną, Mimo, iż można wyczuć w utworze wpływy Ameryki, to jak pisał Dvořák: „ jest to i zawsze będzie czeska muzyka”, nie tylko z powodu czeskiego rodowodu melodii (część III – Scherzo. Molto vivace i IV – Allegro con fuoco), ale także z powodu języka twórczego kompozytora, którego cechą była niezwykła zdolność do syntezy stylów. Symfonia zachwyca również ogromną skalą emocji – od dramatycznych po radość, i cudowny liryzm płynący z melodii intonowanej przez rożek angielski w II części – Largo.